ove-opmeer.nl

Hartelijk welkom bij het
Opmeers Vocaal Ensemble

Hartelijk welkom bij het
Opmeers Vocaal Ensemble

Opmeers Vocaal Ensemble kent feitelijk alleen maar solisten die de gave hebben als koor te mengen.

Opmeers Vocaal Ensemble kent feitelijk alleen maar solisten die de gave hebben als koor te mengen.

Dirigent Opmeers Vocaal Ensemble laat de Koorleden excelleren


Recensie in het Noordhollands dagblad 19-04-2022 door Simon Bos

Het voorjaarsconcert OVE bijgewoond op 18 april 2022:

“” Het Opmeers Vocaal Ensemble heeft wel een hele mooie middag uitgekozen voor het voorjaarsconcert. Niet alleen vanwege de dag van de opstanding van Christus,
maar ook vanwege het fraaie voorjaarsweer. De verwachting dat er vanwege de vele zonnestralen, wel wat stoelen onbezet zouden blijven, is niet bewaarheid. Het ensemble heeft namelijk een zeer trouw publiek. ‘Gloria en Domine Fili’ van Vivaldi is bijvoorbeeld zo’n opening waar het publiek graag voor komt. In een bewerking van de dirigent, Alexander Pavloff, komt de mooie balans van het koor goed tot zijn recht. Direct valt het eenmansorkest op van Hans van Beelen. Het is een stevige kluif om het repertoire te begeleiden, maar Hans van Beelen brengt het er vanmiddag voortreffelijk van af. Het ensemble kent feitelijk alleen maar solisten die allen de gave hebben om zich als koor te mengen. Sandra van Soesbergen is bijvoorbeeld zo’n solist die als sopraan ogenschijnlijk moeiteloos de solo’s voor haar rekening neemt. Deze keer in ‘Domine Deus’ van Vivaldi en ‘La vergine degli Angeli’ van Verdi. Prachtig maar wel lastig te verstaan.
Ook soliste Joke Oud komt deze middag aan bod. Met één solo en maar liefst twee duetten heeft ze het druk. Joke heeft een mooie stem, een mooie voordracht, maar zit soms nét tegen de toon aan. Het koor is echt een genot om naar te luisteren in ‘Wir setzen uns mit Tränen nieder’ uit de Matheus-Passion van Bach en ‘Jerusalem’ van Verdi. De zangers laten het beste van zichzelf horen.
Een mooi intermezzo bij al dit grote werk is de solo van Margreth Koning: heel klein en intiem. Als de Lenny Kuhr van het OVE tokkelt ze rustig op haar gitaar en zingt ‘als de liefde maar blijft winnen’ met een prachtige tekst van Daniël Lohues, die toepasselijk is voor de hedendaagse spanningen in de wereld.
Opvallend is in dit kader dat het ‘Wolgalied’ in het programma voorkomt. Waar menig koor en orkest vanwege de oorlog Rusland- Oekraïne het Russiche repertoire rücksichtlos van de lessenaar haalt, mag Chris van Saarloos dit lied zingen. Met aarzelende inzetten en onjuiste intonatie loopt het lied echter niet zo lekker en is in die zin ook wel symbolisch voor de strijd in Oost Europa.
Werkelijk geweldig is daarentegen het ‘Bloemenduet’ van Delibes. De stemmen van Joke Oud en Willemijn Groot passen voortreffelijk bij elkaar.
Een mooie aanwezige stem heeft Peter Schoon in ‘O somme Carlo’ van Verdi. Verder laat Willemijn Groot in ‘Les oiseaux dans la charmille’ uit Hofmans Vertellingen van Offenbach horen wat voor klasbak ze is. Ze heeft een mooie techniek waarin bij haar de zuiverheid en fraaie intervallen opvallen. Willemijn zingt met veel mimiek het verhaal van een zingende pop die halverwege het lied blijft steken. Het hele koor komt in actie, maar met een energiedrankje komt de pop weer tot leven. Zeer vermakelijk.
Tweede paasdag is voor de klassiekezangliefhebbers in Spanbroek heel goed besteed. Dit voortreffelijk koor heeft een dirigent die het talent heeft om alle koorleden te laten excelleren. Opmeers Vocaal Ensemble is een koor met een professionele inslag.“”

Goed, béter, bést bij Vocaal Ensemble
 
Aanhang omarmt veelzijdig repertoire Opmeers koor

Recensie
in het Noordhollands dagblad 23-04-2019 d
oor Regina Arbouw
Het voorjaarsconcert Opmeers Vocaal Ensemble bijgewoond op maandagmiddag 23 april in ’t Kerkhuys te Spanbroek:
Daar is het zondag 28 april as.weer te zien.
 
“” Op tweede paasdag gaf het Opmeers Vocaal Ensemble een concert, waarvan het programma niet in één thema was te vatten.
Er klonk kerkmuziek, opera en musical. Muziek voor elk wat wils, uitgevoerd door het koor en steeds wisselende solisten.
 
De grote kracht van dit koor, dit ensemble, ligt in de enorme kracht en de zelfstandigheid van de afzonderlijke stemmen.
De stemmenverdeling lijkt ideaal, van elke gangbare stemsoort zijn er vier aanwezig en die zijn allen in staat om een solo voor zijn of haar rekening te nemen.
Het repertoire bevatte niet uitsluitend kerkmuziek, maar opende wel met een schitterend mooi gezongen: ’Stabat Mater’, van Franz Schubert.
De zang was ontroerend, bijna romantisch waar nodig, steviger na de omkering.
Het bleef daarna nog even bij Schubert, zijn ’Ständchen’ bood de toehoorders meteen een andere beleving.
Ook romantisch van aard maar in een heel andere dimensie.
Niet alleen de zang was goed, het koor blijkt ook intrigerend goed te zingen op een enkele vocaal.
De muziek van Gabriël Fauré kent veel bewonderaars, het OVE presenteerde diens ’Kyrie’ en ’Gloria’ in een arrangement van de eigen dirigent Alexandre Pavloff.
Goed werd hierin nog beter, het was op het koor toegesneden, muzikaal sluitend, helemaal af.
De selectie uit ’Les Pêcheurs de Perles’ van Bizet bood een gevarieerd geheel, een afwisseling van devoot en uitbundig.
Alle stemmengroepen presteerden sterk in hun eigen partij, sterker nog als geheel.
Al deze koorfavorieten gaven een enorme muzikale drukte, die door de aanhang van het OVE enthousiast werd omarmd.
Niet alleen het koor is wendbaar, ook de solisten zorgen voortdurend voor snelle sfeerwisselingen.
Voor elke solist was een mooie solo te zingen, de guitige inhoud van ’Cosi fan Tutte’ van Mozart werd vrolijk vertaald in de sopraansolo, gevolgd door een vederlicht ’Terzettino’.
Ook na de pauze was er een rijk muzikaal aanbod, met even zovele sferen.
Hierin waren ook de musicalklanken ondergebracht, zoals een sterk kwartet en koor in de ’Anthem’ uit Çhess.
Het OVE kan zich niet alleen verheugen in een uitstekende muzikale leiding – het koor ligt dirigent Pavloff hoorbaar na aan het hart.
Maar ook de begeleiding is in goede handen bij Hans van Beelen.
Van volwaardige operaklanken, bijvoorbeeld bij het ’Zigeunerkoor’ uit ’La Traviata’ tot een subtiele ondersteuning van de sopraan in Sondheims ’Send in the clowns’.
Technisch uitstekend en heel erg komisch was de sopraan in ’Poor wand’ring one’ van Gilbert & Sullivan.
Voor elke stem was er wel een solo beschikbaar, voor elke muziekliefhebber werd er wel een favoriet gezongen.
Het was mooie muziek, uitstekend uitgevoerd.“”

Publiek geniet in Spanbroek
2 april 2018

“” Het publiek hing gistermiddag aan de lippen van het Opmeers Vocaal Ensemble.
Ruud Weissenbach
Het Op­meers Vo­caal En­sem­ble liet weer eens van zich ho­ren met een voor­jaars­con­cert.
Het was nog koud, maar het pu­bliek ’t Kerk­huys zou deze mid­dag warm wor­den ge­zon­gen.
On­der lei­ding van Alexan­d­re Pa­vloff en op de vleu­gel be­ge­leid door Hans van Bee­len werd een schat aan lie­de­ren aan­ge­bo­den,
pri­ma ge­pre­sen­teerd door Max Nuij­ens.
‘Ag­nus Dei’ van Fauré was be­werkt door de di­ri­gent.
Na een stem­mi­ge ope­ning door het koor klonk daar de su­per­ho­ge en zui­ve­re so­praan­stem van Wil­le­mijn Groot, een ster­ke ope­ning.
Ook de mu­ziek van Do­ni­zet­ti klonk prach­tig.
So­lis­ten wis­sel­den el­kaar daar­na af, zo­als Mar­greth Ko­ning, die ‘Ver­di pra­ti’ van Hän­del ge­voe­lig bracht en
na­dat het OVE een ver­ras­send vol­le uit­voe­ring gaf van ‘Wort­hy is the Lam­b’ van Hän­del,
was de beurt aan San­dra van Soes­ber­gen. Zij bracht het moei­lij­ke ‘Di­te-oi­me’ van Vi­val­di knap. Ga er maar aan staan.
Ook Har­rie Bak­ker le­ver­de een goe­de pres­ta­tie met ‘Ni­na’ van Ciam­pi.
Het en­sem­ble ver­volg­de met Pur­cell en bracht van hem een op­ge­wekt en zui­ver ge­zon­gen lek­ker vro­lijk lied voor de len­te.
Joke Oud houdt erg van ope­ra en voor­dracht en zij liet dat uit­ste­kend zien en ho­ren in ‘Des­de­mo­na’ van Ver­di.
Het OVE be­sloot voor de pau­ze met wer­ken van Ver­di en Wag­ner.
In bei­de stuk­ken werd zo­wel vol­uit als ge­voe­lig ge­zon­gen en voor­al de spat­zui­ver zin­gen­de da­mes wa­ren een lust om te ho­ren.
Na de pau­ze werd aan­ge­kon­digd dat de di­ri­gent ook wel eens ach­ter pi­a­no wil­de zit­ten.
Hij be­gon een prach­ti­ge in­tro en sloeg op­eens de weg in naar ‘Lang zal ze le­ven’.
Joke Oud was ja­rig en zij werd mu­zi­kaal ge­hul­digd.
Na krach­tig en zui­ver ge­brach­te mu­ziek uit ’Die Jah­res­zei­ten’ van Haydn kwam Tiny Vlaar met een ver­bluf­fend mooie uit­voe­ring van ’Die Lo­rel­ei’
en Chris van Saar­loos bracht Ro­bert Stolz alle eer.
Na een in­druk­wek­ken­de solo van Wout van der Gracht in het ‘Wol­ga­lie­d’ van Le­har werd een eer­be­toon ge­bracht,
 aan de veel te jong ge­stor­ven bas/­ba­ri­ton Dmi­tri Hvo­rost­ovs­ky.
Het ‘Nostal­gi­a’ ont­roer­de Pe­ter Schoon het hele pu­bliek.
Ook de mu­si­cal ont­brak niet en ‘Sche­pen in de nacht’ uit ‘E­li­sa­be­th’ werd mooi ge­ac­teerd ge­zon­gen door Joke Oud en Pe­ter van Die­pen.
Het pu­bliek smul­de er­van en na mu­ziek van Sul­li­van bracht Chris van Saar­loos met veel pa­thos ’Il Proven­za’ van Ver­di, waar­bij de zui­ver­heid af en toe wat min­der was.

Nog twee wer­ken van Ver­di wer­den kos­te­lijk uit­ge­voerd door het OVE en het pu­bliek werd er blij van.“”